Exodus 20:13 is heel duidelijk: Je zult niet doden
Toch komt hier een van de vele tegenstrijdigheden in de bij bel naar voren.
Als dit zo is - waarom staat de bijbel zelf dan zo vaak de dood toe als straf? Neem nu bv. Numeri 35 vanaf vers 19. Iemand die een leven genomen heeft, die mag -uit wraak- gedood worden. Het is gewoon zo vastgelegd in de Torah.
Er heeft eens iemand gezegd: met het gebod in Ex 20:13 werd altijd bedoeld dat je niet mag moorden. Maar doden als soldaat, of anders als het maar geen moorden is, mág gewoon.
Ik heb dat eens nagezocht en in Ex 20:13 wordt gewoon dezelfde woordstam (th-r-tz-ch) gebruikt als in het numerivers.
Wie kan wat licht doen schijnen? Mag je iemand doden of niet?