Veel PKN-dominees hebben niets met calvinistische theologie
DO 04 mrt 2010 | 12.09
Twee op de drie protestantse predikanten kunnen zich niet meer goed vinden in de calvinistische theologie zoals die wordt verwoord in de Dordtse Leerregels. Op de vraag of dit onderdeel van de protestantse belijdenisgeschriften gemist kan worden, zijn de predikanten iets gematigder.
Dat blijkt uit een onderzoek onder predikanten uit de Protestantse Kerk in Nederland, uitgevoerd door Kerknieuws.nl. In totaal 1000 predikanten uit de breedte van de kerk werden aangeschreven. 400 van hen vulden de vragenlijst in.
2009 was het Calvijnjaar en in 2010 wordt stil gestaan bij de dood van Arminius. Deze twee theologen kunnen worden gezien als elkaars tegenpolen. In 1618/19 zetten de nazaten van Calvijn met de Dordtse Leerregels (de artikelen tegen de remonstranten) de nazaten van Arminius (remonstranten) uit de gereformeerde kerk. Kerknieuws.nl wilde zien hoe actueel die artikelen nu nog zijn.
De artikelen van de remonstranten behandelen voornamelijk de uitverkiezingsleer (is de mens vrij in zijn geloof?). Uit het onderzoek blijkt dat de meeste predikanten zich niet meer goed in de orthodox-calvinistische opvattingen hierover kunnen vinden. Deze opvattingen houden in dat de mens niet vrij is: het geloof komt van God. Wat niet verwonderlijk is, is dat vooral predikanten uit de orthodoxe hoek van de kerk (voornamelijk de Gereformeerde Bond) nog wel veel waarde hechten aan de inhoud van de artikelen.
PKN-predikanten kunnen zich veel meer vinden in het arminiaanse standpunt over de uitverkiezingsleer (God geeft het geloof, maar de mens kan het weigeren). Er kan worden gezegd dat twee van de drie predikanten veel meer arminiaans is dan calvinistisch. Zo wordt het orthodox-calvinistische idee dat Jezus Christus enkel is gestorven voor de uitverkozen mensen, door het merendeel van de predikanten niet meer geaccepteerd.
Het onderzoek onderzocht ook de status van belijdenisgeschriften. Vrijwel alle predikanten (90 procent) zien belijdenisgeschriften als menselijke geschriften die ter discussie gesteld mogen worden. De remonstranten werden in de 17e eeuw nog verketterd omdat zij vroegen om een herziening van de Nederlandse geloofsbelijdenis. Wat deze resultaten extra verwonderlijk maakt is dat belijdenisgeschriften van oudsher een hoge status hebben in de Hervormde Kerk.
Het betekent echter niet dat ook tweederde van de predikanten voor afschaffing van de artikelen tegen de remonstranten is. Dit is te verklaren omdat veel predikanten de artikelen zien als één van de fundamenten waarop de gereformeerde kerk is gebouwd; ze maken onderdeel uit van de geschiedenis van de kerk, maar hoeven niet meer letterlijk genomen te worden. Toch geeft de helft van de predikanten aan dat de artikelen niet onmisbaar zijn.
Slechts één op de tien dominees meent dat een kerk zonder vastomlijnde geloofsbelijdenissen kan. Het zijn voornamelijk vrijzinnige predikanten die dit zeggen.
Bron: IKON-E.J. Tillema
—————————–
http://www.kerknieuws.nl/nieuws.asp?oId=17497
Het kan verkeren, zei Bredero al.