Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Job

  • LeSage

    Psalm 36

    6 HEER, hoog als de hemel is uw liefde,

    tot in de wolken reikt uw trouw,

    7 uw gerechtigheid is als de machtige bergen,

    uw rechtvaardigheid als de wijde oceaan:

    u, HEER, bent de redder van mens en dier.

    —————————————————————————–

    Tot zover dit prachtige psalmvers.

    Maar is het wel WAARHEID?

    Waarom gaat God dan zo met Job om? Laten we de rol van satan in het Jobverhaal niet overschatten - in dit verhaal is de satan niet anders dan een gehoorzame hoveling van God.

    Wie brengt het evenwicht tussen de geciteerde bijbelpassages?

    —————————————————————————–

    Job 1,22

    Ondanks alles zondigde Job niet en maakte hij God geen enkel verwijt.

    Job 23, 8

    Maar ik ga naar het oosten – daar is hij niet,

    naar het westen – ik zie hem nergens.

    9 Hij is in het noorden – en blijft onvindbaar,

    hij toeft in het zuiden – ik kan hem niet ontdekken.

    10 Maar hij kent de wegen die ik kies;

    als hij me toetste, zou ik puur als goud zijn.

    11 Ik ben in zijn spoor getreden,

    zonder af te buigen volgde ik zijn weg.

    Job 19

    6 weet dan dat God zich tegen mij gekeerd heeft,

    dat hij zijn netten om mij samentrekt.

    7 Ik schreeuw: “Onrecht!” – maar krijg geen antwoord.

    Ik roep om hulp – maar vind geen recht.

    8 Mijn weg verspert hij met een muur,

    de paden die ik ga hult hij in duisternis.

    9 Hij heeft me van mijn eer beroofd,

    de kroon is van mijn hoofd genomen.

  • Frederik D

    De Here geeft, de Here neemt.

    Goed en kwaad, beide zijn uit zijn hand.

    Dat is de kern van Job en eigenlijk ook van de Bijbel.

    Wie de Here slechts voorstelt als Onze Lieve Heer, leest de Bijbel fout en bedrijft slechte theologie. God is ook Zijne Satanische Majesteit.

  • LeSage

    (vergissing)

  • LeSage

    het zou kunnen, Frederik D.

    maar - is het de Wil van God om Zijne satanische Majesteit te zijn? En hoe weten we dan of dat zo is?

    En valt dit dan onder de noemer ‘elk huis dat tegen zichzelf verdeeld is …..’ (etc.)

  • theo

    Verwarring?

    Je wilt een liefdeslied richting je partner toch ook niet tegenover de ruzie zetten die jullie misschien gisteren of vorige week hadden.

    Je vergelijkt toch ook niet je belastingaangifteformulier met het enqueteformulier over je kijkgedrag naar de vogeltjesdans van twee vlinders?

    Je vergelijkt een boek uit de bouquetreeks toch ook niet met een wetenschappelijke verhandeling over het paargedrag van homosexuele eenhoorns?

    theo

  • LeSage

    Dat is me wat te makkelijk, Theo.

    In het psalmcitaat wordt de onwrikbare rechtvaardigheid van God bezongen, terwijl Job nu juist die rechtvaardigheid aan de orde stelt in de laatste passage.

    En dat gedeelte uit Job 23 is natuurlijk een parodie op dat prachtige stuk uit Psalm 139.

    M.a.w.: het staat allemaal niet zo los van elkaar als jij suggereert.

  • Frederik D

    Welbeschouwd heeft God geen wil. Je wilt iets wat er niet is. Maar bij God is het onmogelijk dat er iets niet is wat hij zou willen. Er zit geen tijd tussen zijn wens/wil en de realisatie ervan.

    Dit is hogere theologie. Zeg maar on-menselijke theologie. Veel theologie echter is menselijk, al te menselijk: zij ziet Gods geest als een mens-achtige geest.

  • LeSage

    Helemaal mee eens.

    Misschien bestaan er hogere vormen van willen.

    Ik zag laatst een schilderij van een crocusbolletje, dat het gelukt is om zelfs door asfalt heen te breken. Is dat Willen-maar-dan-anders?

  • Frederik D

    Elke gedachte van God wordt onmiddellijk realiteit. Dus ook een gedachte die vergezeld gaat van een wils-emotie. Vergelijk: God zei: er zij licht, en ziet er was licht. Gods is almachtig en dus kost het hem tijd noch moeite iets te realiseren. En dan is die bijbeltekst nog te antropomorfisch.

    God overlegt dus niet bij zichzelf. En ook niet met anderen. Dus dat God overlegde met Satan over Job, is dus op de keper beschouwd quatsch. Maar die bijbelpassage moet je dan ook eerder figuurlijk nemen dan letterlijk.

    Door redenerend zou je kunnen zeggen dat de natuurlijke realiteit volkomen samenvalt met Gods bovennatuurlijke geest. En als dat zo is, dan is God synoniem met de realiteit en dan is de term “God”overbodig.

    Anders gezegd, hogere theologie is antitheologie.

    Bevrijd God van alle mensachtige trekjes en dan hou je een God over die volkomen, zonder enig onderscheid, samenvalt met de natuurlijke realiteit.

    Maar of je me snapt? En of ik duidelijk ben?

  • Frederik D

    Je verwart Gods geest met een menselijke geest.

    De kern van theologie zou moeten zijn dat Gods geest niet mensachtig is.

    En heeft God wel emoties? Zijn emoties niet menselijk en zelfs dierlijk? Me dunkt dat God zonder emotie is. Een god met emoties is een heidense god, geen monotheïstische, transcendente God.

    Zowel de orthodoxie als jouw modernisme maakt van God een beperkte menselijke geest.

    Theologie is pas theologie als zij filosofische theologie is. Die opmerking moet jou wel bekend zijn.