Bs'd

Het is weer tijd voor de kerstboodschap!

http://members.multimania.nl/HenksCompReading/Christmas-eve-sermon.html

Is Jesus the reason for the season?

Het is goed bedoeld, gemeente. Engelse christenen die zich verzetten tegen de commercialisering van het kerstfeest hebben daarvoor een slogan bedacht en wel deze: remember Jesus is the reason for the season. Maar hoe goed bedoeld ook, als argument slaat het de plank mis. Want het is natuurlijk precies omgekeerd: het season is vele malen ouder dan Jezus en als jaargetijde bij uitstek geschikt om zijn geboorte te vieren als een lichtfeest. Al een paar duizend jaar voor zijn geboorte vierde men in Mesopotamië b.v. 12 dagen lang een vrolijk winterzonnewendefeest , met het ontsteken van grote vuren, het geven van geschenken en het zingen van liederen langs de huizen. De wereld was immers ontstaan toen de god Mardoek orde geschapen had door de monsters der duisternis te verslaan. Maar het was nog altijd een wankele en bedreigde orde. Elk jaar immers zag je na verloop van tijd dat Mardoek toch weer terrein begon te verliezen aan de machten van de duisternis die al maar sterker en sterker werden. En met feesten, gebeden en grote vuren werd Mardoek opnieuw tegen de duisternis ten strijde geroepen. Sanacaea heette het, een feest van zuivering en herstel van kracht. Zonder tekenen van zijn waardigheid gaat de koning naar de tempel om daar schuld te belijden. Intussen wordt een misdadiger 12 dagen lang als koning verkleed en gefêteerd om daarna geëxecuteerd te worden. Want veel midwinterfeesten eindigen met een mensenoffer. Nieuw leven, zo dacht men, wordt geboren uit de dood. En daarom moet als representant van het gehele volk één mens geslachtofferd worden. Daarna kon de koning zijn plaats weer innemen.Eeuwen later dook in Griekenland een soortgelijk feest op, waarop gevierd werd hoe Zeus Kronos en de Titanen verslagen had. In Egypte werd op 21 december Osiris begraven. Maar midden in de nacht komen uit een onderaardse grot priesters in processie met een naakt mannenbeeld. En ze roepen: de maagd heeft gebaard, het licht is verschenen.

Mythras

En in Rome werden van 17-24 december tijdens de Saturnalia ter ere van Saturnus grote diners aangericht voor meesters en slaven tezamen vrienden bezocht, cadeaux uitgewisseld (vooral speelgoed voor kinderen) en het huis versierd met lauriertakken en groene bomen waarin lichtjes branden om de geesten van de duisternis te verdrijven. In een later stadium kreeg Saturnus in Rome gezelschap van Mythras, een zonnegod die al voorkomt in de oude vedische geschriften van India, maar die met name in Perzië populair werd als beschermer van onschuldigen en als bemiddelaar tussen het zuiver hemelse licht en de aardse corruptie ervan. Herders waren getuigen hoe hij uit een rots geboren werd als aanvoerder van de lichtlegioenen, die streden tegen de machten der duisternis. Met name dit laatste zou hem later zo populair maken bij de soldaten van de romeinse legioenen, die zijn roem over het hele Romeinse rijk verspreiden van Palestina en Roemenië af tot aan de Hadrian Wall bij de Schotse grens. Ook in Londen is tamelijk dicht bij de Nederlandse kerk in de jaren vijftig een tempel opgegraven van Mythras. Van hem werd verteld dat hij gestorven is en weer opgestaan en zijn vereerders dronken symbolisch zijn bloed om zo te vieren dat hij in hen zelf opnieuw geboren werd. In Rome zelf wemelde het in de 3e eeuw trouwens van mensenreddende goden of godenzonen. En van bijna allemaal werd de geboorte in december gevierd in de buurt van het zonnewendefeest. In 274 werd het keizer Aurelianus te bar en hij verordende dat al die feesten op één dag gebundeld moesten worden en wel op de 25e december, de feestdag van de Onoverwonnen Zon. En aan het hoofd van heel die godenschare benoemde hij Mythras tot staatsgod.

Mythras die de stier doodt

Jezus van Nazareth

In die wereld, gemeente, doen de volgelingen van ene Jezus van Nazareth hun intrede, die zich tot dan toe over de geboortedag van hun rabbi nog geen enkele gedachte gemaakt hadden. Ze wisten er niks van en het kon ze ook niks schelen. Zij hadden alleen maar weet van zijn onderricht over een God die hij zijn Vader noemde en van zijn parabels waarin hij over ons menselijk leven gesproken had. En eerlijk gezegd vonden ze dat ook veel belangrijker dan wie hij zelf nu precies geweest was. In de oudste geschriften van het NT, zoals de apostolische brieven, staat over zijn geboorte dan ook helemaal niks. Onder die bonte verzameling van zijn volgelingen uit de 1e eeuw werd dan ook zeer verschillend over hem gedacht. Sommigen meenden dat hij een uit de hemel neergedaalde godheid was, anderen waren ervan overtuigd dat God hem bij zijn doop als kind geadopteerd had en nog weer anderen zagen hem als een gewoon zij het bijzonder mens, geliefd bij God en de mensen, omdat hij was zoals een mens moet wezen, een mens naar Gods hart zeg maar. Na verloop van tijd toen er allerlei fabels over hem in omloop begonnen te komen, begon zijn afkomst een steeds controversiëler issue te worden en begon men zich vragen te stellen over zijn geboorte en die vragen ook in verhaalvorm te beantwoorden. Daaraan hebben we de kerstverhalen van Lukas en Mattheus danken alsmede talloze apocriefe geboorteverhalen. Toch zou het vieren van Jezus' geboorte nog eeuwen op zich laten wachten. In het jaar 200 meende Clemens van Alexandrië dat Jezus op 18 november geboren moest zijn. Anderen hielden het op 19 april en 25 of 28 maart. Tenslotte verenigde men zich op 6 januari, de dag waarop in Egypte de hergeboorte van de Nijlgod gevierd werd. Voor het Oosten mocht dat voldoen. Maar de bisschop van Rome zat in zijn maag met de geweldige populariteit van de Saturnalia en het geboortefeest van Mythras. Daarom besloot hij dat Jezus wel op die dag geboren móest zijn. Dat kón gewoon niet anders. Dat nu bleek een gouden greep. Want zo konden de mensen hun populaire feesten blijven vieren en toch christen worden. Ze konden de nieuwe religie omarmen zonder ook maar iets van het oude vertrouwde op te hoeven geven. We zijn dan inmiddels in het jaar 354, gemeente. Toen werd in opdracht van Paus Liberius voor de eerste keer Jezus' geboorte gevierd op 25 december.

Een heidens feest - a pagan festival?

Ziedaar de reden, gemeente, waarom sommige zeer strikte christenen vinden dat kerstmis een onbijbels, onchristelijk en niet te vieren feest is. Nog in 1647 werd Kerstmis door het Britse Parlement afgeschaft. En het is nog niet eens zo vreselijk lang geleden dat Kerstmis vieren in sommige Amerikaanse staten zoals het puriteinse Massachusetts een misdaad was: just one sprig of mistletoe, ho,ho ,ho and it was : into the stocks with you. En gelijk hadden ze. Kerstmis is zo heidens als wat, gemeente. En dan heb ik nog niet eens alle Germáánse wortels van het kerstfeest opgegraven. Want daar is helemaal geen beginnen aan. Het zijn niet maar een páár elementen. Bijna álles aan kerstmis is vele eeuwen ouder dan Jezus' geboorte: de datum, de stal, de herders, de wijzen, de ster, de maagdelijke moeder, de bomen, de versieringen, de cadeautjes, de vuren en de lichtjes, de hulst.

Aan alle heidenen die het heidense kerstfeest willen gaan vieren: Prettige heidense kerstdagen toegewenst.

Eliyahu, licht der volkeren

Dit bericht wordt u toegestuurd vanaf de berg Zion te Jeruzalem, Israel.

“Want uit Sion zal de wet uitgaan en het woord van J-H-W-H uit Jeruzalem.” Jes 2:3, Micha 4:2

“Want alle volkeren wandelen elk in de naam van zijn god, maar wij zullen wandelen in de naam van J-H-W-H onze God, voor eeuwig en altijd!”

Micha 4:5