Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Eliyahu
Finetuning
Het argument van finetuning is eigenlijk een bijzonder versie van het teleologische argument. Bij het finetuningargument wordt gewezen op de vermeende fijne afstamming in het universum, waardoor leven mogelijk is. Volgens dit argument zijn er namelijk een aantal parameters (zoals de zwaartekracht en elektromagnetische kracht) die, wanneer ze net iets anders waren geweest, hadden geleid tot een universum waarin leven niet mogelijk is. De aanhanger van dit argument vraagt zich vervolgens af hoe het komt dat deze afstemming precies zo is dat menselijk leven mogelijk is. Volgens hem is er geen afdoende naturalistische verklaring, dus moet een intelligente Ontwerper hiervoor gezorgd hebben, ergo God.
Als eerste is het belangrijk op te merken dat dit argument, net als de algemene versie ervan, gebaseerd is op een gat in onze kennis: omdat we geen naturalistische verklaring hebben moet er wel een bovennatuurlijke verklaring zijn.
Bs'd
Dat is alleen een probleem als je er van uitgaat dat God “bovennatuurlijk” is. Iemand die wel openstaat voor het bestaan van God zal daar helemaal geen probleem mee hebben.
Hij gaat van onverklaard via onverklaarbaar naar een bovennatuurlijke oorzaak. Deze stap is logisch uiterst problematisch, omdat om van onverklaard naar onverklaarbaar te gaan alle logisch mogelijke verklaringen uitgesloten moeten worden, of ten minste hoogst onwaarschijnlijk moeten worden gemaakt. Dit is een zeer zware bewijslast, des te meer omdat niet duidelijk is wat de wetenschap in de toekomst vermag.
Een tweede tegenwerping is dat dit soort argumenten, waarbij God wordt gestopt in een gat in onze kennis, niet een veelbelovende geschiedenis hebben. Newton kon bijvoorbeeld niet verklaren hoe ons zonnestelsel ontstaan was en het zo keurig netjes geordend bleef. God moest hier dus wel voor zorgen. Later echter bleek hiervoor een prima naturalistische verklaring te bestaan, waardoor God overbodig werd.
Oh. En welke verklaring is dat dan? Bedoelt hij de big bang? Zo van: “Eerst was er niets, en toen ontplofte het”?
Een ander voorbeeld is de complexiteit van het oog. Hoe kan zoiets ontstaan zonder hulp van een intelligente Ontwerper?, dacht men. Sinds Darwin is er een verklaring die God ook hier overbodig maakt.
??? Darwin heeft helemaal niks verklaard. Geen mens weet hoe evolutie in zijn werk gegaan zou moeten zijn, nu duidelijk is dat mutaties daar niet voor kunnen zorgen. Dus we weten nog steeds niet hoe het oog ontstaan is.
Ook is er geen evo die kan uitleggen hoe zeer vroege organismen als trilobieten ingewikkelder ogen konden hebben dan mensen, met meerdere lenzen er in.
Argumenten die gebaseerd zijn op onze onwetendheid hebben in de geschiedenis steeds gefaald. Waarom zouden we daar nu wel ons geld op inzetten?
Omdat ze nog steeds niet gefaald hebben.
Tenzij iemand natuurlijk even kan uitleggen hoe evolutie zou kunnen plaatsvinden, hoe het eerste leven ontstaan is, en hoe het universum ontstaan is, om maar even iets te noemen.
Een belangrijke premisse van het finetuningargument is dat de parameters ook daadwerkelijk anders hadden kunnen zijn dan ze zijn. Dit lijkt op het eerste gezicht aannemelijk, maar hoe kunnen we dit weten? Om te bepalen of bijvoorbeeld een dobbelsteen verzwaard is, zullen we vaker moeten gooien dan één keer. Als het resultaat van één keer gooien 4 is, kan dit puur toeval zijn (1/6 kans) of het gevolg van manipulatie. Beide hypothesen kunnen we op waarschijnlijkheid toetsen, maar alleen door meerdere keren te gooien. Als bijvoorbeeld na 100 keer gooien de dobbelsteen 90 keer op 4 neerkomt, hebben we een goede reden om te denken dat hier méér aan de hand is dan toeval, dat de dobbelsteen dus gemanipuleerd is. Met het universum kunnen we deze waarschijnlijkheden helemaal niet bepalen, omdat we maar één universum kennen, en dus niet kunnen zeggen of het ook anders had kunnen zijn.
Hier probeert hij de fine tuning te verklaren met het argument: “Misschien had het wel helemaal niet anders gekund.”
Aangezien hij geen flauw idee heeft of het wel of niet anders gekund had, is dat dus een onzin argument, gebaseerd op gaten in onze kennis.
Oftewel, we hebben hier te maken met “atheïsme van de gaten”.
Het atheïsme trekt zich terug op terreinen waar we nog geen kennis van hebben.
Een ander probleem met het argument is dat het helemaal niet duidelijk is dat het universum gefinetuned is voor mensen.
Onzin. De fine tuning is een wetenschappelijk vaststaand feit, wat alleen betwist wordt door hardcore atheïsten die hun geloofsovertuiging het raam uit zien gaan.
De mens is weliswaar ontstaan, maar op de ouderdom van het universum (13,7 miljard jaar) stelt de ouderdom van de mens (200.000 jaar) niets voor.
En waarom zou dat een probleem zijn, dat het universum een paar miljard jaar ouder is dan de mens?
Een vergelijkbare vraag kan gesteld worden als gekeken wordt naar de grootte van het universum. De aarde is een planeet die om een gewone ster (de zon) draait. Ons zonnestelsel is slechts en fractie van ons sterrenstelsel (de Melkweg), die uit minstens 200 miljard andere sterren bestaat en een doorsnede heeft van 100.000 lichtjaar. Naast het sterrenstelsel waarvan wij dus slechts en zeer klein deel zijn, zijn er nog minstens 170 miljard andere sterrenstelsel. Het dichtstbijzijnde andere sterrenstelsel (de Andromedanevel) staat op de onvoorstelbare afstand van 2,5 miljoen lichtjaar. De afstanden zijn dus immens, en veruit het grootste deel daarvan zal voor eeuwig buiten ons bereik liggen.
Hoe kan hij in vredesnaam zeggen dat die delen “voor eeuwig buiten ons bereik liggen”??
Om hem zelf even te citeren: “Dit is een zeer zware bewijslast, des te meer omdat niet duidelijk is wat de wetenschap in de toekomst vermag.”
Als het universum speciaal voor ons geschapen is, waarom is het dan zo veel ouder dan de mens en zo veel groter dan we ooit kunnen zien, laat staan bezoeken?
Wie zegt dat we het “nooit kunnen zien, laat staan bezoeken”? Dit is een zeer zware bewijslast, des te meer omdat niet duidelijk is wat de wetenschap in de toekomst vermag.
De mens komt net kijken op een onbeduidende planeet, om een onbeduidende zon, in een onbeduidend sterrenstelsel. De mens is niet meer dan een zandkorrel in de woestijn. Het getuigt van antropocentrisme om te denken dat dit immense universum speciaal geschapen zou zijn voor ons.
Er zijn nu 7 miljard mensen op de wereld.
De wereldbevolking verdubbeld iedere 54 jaar. Dat betekent dat als deze bevolkingsgroei zo zou blijven, er over nog geen 15.000 jaar er net zo veel mensen zijn als er atomen zijn in het waarneembare universum.
Het lijkt me dat we de beschikbare ruimte hard nodig zullen hebben.
En zeg nou niet van “Dat is onmogelijk!”, want: “Het is niet duidelijk wat de wetenschap in de toekomst vermag.”
Daarnaast lijdt het argument aan een consistentieprobleem: als het universum gefinetuned is voor de mensheid, waarom heeft het dan zo vreselijk lang geduurd voordat zij ontstaan is, en waarom is zij maar op één planeetje in dit onmetelijke universum ontstaan? Het ontstaan van de mens lijkt meer een schitterend ongeluk dan het resultaat van een finetunende God.
Mijn wedervraag zou zijn: Waarom zou het geen 15 miljard mogen jaar duren voordat de mens ontstond?
Waarom zou de mens op meerdere planeten moeten zijn ontstaan? Wat is de noodzaak daarvan?
Tot slot is er nog de vraag of God überhaupt een goede verklaring is voor de vermeende finetuning. Is God als antwoord niet een vorm van question begging? Het hele idee achter het finetuningargument is juist dat de complexiteit van het universum verklaard moet worden, maar de God die dit geschapen moet hebben is zelfs minstens zo complex, wat de vraag naar de herkomst van de complexiteit onbeantwoord laat. De theïst kan tegenwerpen dat God eeuwig bestaat en dus geen verklaring behoeft, maar deze tegenwerping is niet succesvol omdat hetzelfde gezegd kan worden over het universum zelf.
De spreker loopt wel een heel eind achter. De steady state theorie die zegt dat het universum eeuwig bestaat is al een heel poosje geleden het raam uit gegaan onder invloed van het steeds sterker wordende bewijs voor de big bang, het begin van het universum. “In den beginne schiep God de hemel en de aarde.”
Het heeft even geduurd, maar de wetenschap begint toch op één lijn te komen met de bijbel.
Op dit moment is niet duidelijk waardoor ons universum de eigenschappen heeft die het heeft. Het is zelfs niet duidelijk of deze eigenschappen überhaupt anders hadden kunnen zijn. Aan deze vragen wordt echter gewerkt door wetenschappers. Mogelijk zijn er meerdere universums (een multiversum), waarvan de onze, met al zijn fijne afstemmingen, er slechts een is. Het idee van meerdere universums krijgt steeds meer aandacht van kosmologen.
Haha, en dan hebben ze het over een “God van de gaten”.
Hier zien we niet alleen het “atheïsme van de gaten”, maar het atheïsme van de totaal onbewezen, zelfverzonnen gaten.
Als de gelovigen zich zouden baseren op zelfverzonnen totaal onbewezen en totaal onbewijsbare argumenten, dan zouden ze de tent uit gelachen worden.
En nu doen de atheïsten het….
En natuurlijk, ook een multiversum zou hen helemaal niks helpen, omdat het helemaal niks verandert aan de kansen van ONS universum om uit te komen zoals het uitgekomen is.
De canadese filosoof Leslie heeft al afgerekend met het multiversum argument. Hij meldde er het volgende over:
Iemand die zegt dat dat toeval is, die is net zo gek als degene die voor het vuurpeleton stond:
Er staan 10 man voor hem met een geweer, op een afstand van 10 meter.
Hoe groot is de kans dat iemand op die afstand met een geweer mis schiet? Wel, misschien als de schutter de avond er voor een feestje gehad heeft, en last heeft van een zware kater, daarbij nog hoge koorts heeft en het een erg hete dag is, dan zou hij misschien wel eens mis kunnen schieten.
Laten we de kans op een misser zetten op 1 op de 100.
En hoe groot is de kans dat gelijktijdig een tweede man in het vuurpeleton ook mis schiet? Die is dan 1 op 100 x 100 = 1 op 10.000.
En hoe groot is dan de kans dat ze allemaal tegelijk mis schieten? Die is dan 1 op 100 x 100 x 100 x 100 x 100 x 100 x 100 x 100 x 100 x 100 = 1 op 100.000.000.000.000.000.000 = 1 op 10^20.
En dan schiet het vuurpeleton, en, wonder boven wonder, de veroordeelde is ongedeerd.
Hebben ze allemaal per ongeluk mis geschoten? De kans daarop is 1 op 10^20. Wat zegt de veroordeelde dan? "Ja, het was stom toeval dat ze mis schoten. De kans daarop is wel extreem klein, maar ik denk dat er gewoon 10^20 vuurpeletons waren die allemaal schoten, en dan is de kans 1 op 1 dat er in één van al die vuurpeletons één bij zit waar ze allemaal mis schieten. En dat ene vuurpeleton, dat was gewoon net degene waar ik voor stond.
Ik snap dat 10^20 vuurpeletons een beetje moeilijk is, temeer daar er maar 6 miljard = 6 x 10^9 mensen op aarde zijn, maar ik denk dan ook gewoon dat er op andere planeten ook nog vuurpeletons voorkomen, om aan een totaal van 10^20 vuurpeletons te komen."
Als iemand met zo'n redenering komt, wat zeggen we dan? We zeggen dan dat ie helemaal van 't pad af is, en dat natuurlijk er opzet in het spel was, en dat het vuurpeleton opzettelijk mis geschoten heeft.
Toeval is belachelijk in zo'n geval.
Nog veel belachelijker is het er bij verzinnen van vuurpeletons op andere planeten om maar aan zijn toeval te kunnen blijven vasthouden.
Mensen die de multiversum theorie aanhangen, maken zich schuldig aan dezelfde redenatie als de veroordeelde die voor het vuurpeleton stond.
Ze verzinnen een bijna oneindig aantal universums waar niet het geringste bewijs voor is, om maar aan hun “toeval” te kunnen blijven vasthouden.
De feiten zijn duidelijk: Het is geen toeval.
Het kan geen toeval zijn, want de wet van Borel zegt dat iets wat een kans op gebeuren heeft van minder dan 1 op 10^50 nooit zal gebeuren.
Het antropisch principe is Gods handtekening in het universum.
En er is natuurlijk het feit dat ongeacht hoe veel universa je er ook bij gaat fantaseren, de kans van ONS universum om uit te komen zoals het uitgekomen is, is en blijft 1 op 10^173. Daar verandert helemaal niks aan.
Vergelijk het met iemand, we noemen hem meneer A, die koopt een lot in een loterij. Die loterij heeft een miloen verschillende loten, en op één van die loten gaat een prijs vallen. Wat is nou de kans van meneer A om de prijs te winnen? Precies, één op een miljoen.
En als je nu de rest van die miljoen loten gaat verkopen, dan is de kans dat de prijs gewonnen wordt één op één.
Maar wat is nu de kans van meneer A om de loterij te winnen? Die is nog steeds één op een miljoen. Het feit dat al de loten verkocht zijn en dat de kans dat de prijs er nu uit gaat nu één op één is, verandert niks aan de kansen van meneer A. Zijn kans is één op een miljoen, en dat blijft zo.
Evenzo met ons universum Hoe veel universa je er ook bij verzint, dan kans van ons universum om leven mogelijk te maken is 1 op 10^173, en dat blijft 1 op 10^173, ongeacht hoeveel universa je er bij verzint.
En geloven in een kans van 1 op 10^173 is zotter dan geloven in een Intelligente Ontwerper.
Exit multiversum theorie.
Misschien zijn de parameters niet zo variabel als de aanhangers van het finetuningargument ons willen doen geloven. De toekomst zal dit moeten uitwijzen. Een sterk argument voor het bestaan van God is dit gat in onze kennis in ieder geval niet.
Stephen Hawking dacht daar anders over, en in zijn boek: “Een Korte Geschiedenis van de Tijd” schrijft hij dat je het antropisch principe kan zien als bewijs voor een goddelijk doel in de schepping.
En hier zijn de meningen van wat andere wetenschappers over dit fascinerende onderwerp:
Fred Hoyle (British astrophysicist): “A common sense interpretation of the facts suggests that a superintellect has monkeyed with physics, as well as with chemistry and biology, and that there are no blind forces worth speaking about in nature. The numbers one calculates from the facts seem to me so overwhelming as to put this conclusion almost beyond question.” (2)
George Ellis (British astrophysicist): "Amazing fine tuning occurs in the laws that make this possible. Realization of the complexity of what is accomplished makes it very difficult not to use the word ‘miraculous’ without taking a stand as to the ontological status of the word." (3)
Paul Davies (British astrophysicist): “There is for me powerful evidence that there is something going on behind it all….It seems as though somebody has fine-tuned nature’s numbers to make the Universe….The impression of design is overwhelming”. (4)
Paul Davies: "The laws … seem to be the product of exceedingly ingenious design… The universe must have a purpose". (5)
Alan Sandage (winner of the Crawford prize in astronomy): “I find it quite improbable that such order came out of chaos. There has to be some organizing principle. God to me is a mystery but is the explanation for the miracle of existence, why there is something instead of nothing.” 
John O'Keefe (astronomer at NASA): “We are, by astronomical standards, a pampered, cosseted, cherished group of creatures.. .. If the Universe had not been made with the most exacting precision we could never have come into existence. It is my view that these circumstances indicate the universe was created for man to live in.” (7)
George Greenstein (astronomer): “As we survey all the evidence, the thought insistently arises that some supernatural agency - or, rather, Agency - must be involved. Is it possible that suddenly, without intending to, we have stumbled upon scientific proof of the existence of a Supreme Being? Was it God who stepped in and so providentially crafted the cosmos for our benefit?” (8)
Arthur Eddington (astrophysicist): “The idea of a universal mind or Logos would be, I think, a fairly plausible inference from the present state of scientific theory.” (9)
Arno Penzias (Nobel prize in physics): “Astronomy leads us to a unique event, a universe which was created out of nothing, one with the very delicate balance needed to provide exactly the conditions required to permit life, and one which has an underlying (one might say ‘supernatural’) plan.” (10)
Roger Penrose (mathematician and author): “I would say the universe has a purpose. It's not there just somehow by chance.” (11)
Tony Rothman (physicist): “When confronted with the order and beauty of the universe and the strange coincidences of nature, it's very tempting to take the leap of faith from science into religion. I am sure many physicists want to. I only wish they would admit it.” (12)
Vera Kistiakowsky (MIT physicist): “The exquisite order displayed by our scientific understanding of the physical world calls for the divine.” (13)
Robert Jastrow (self-proclaimed agnostic): “For the scientist who has lived by his faith in the power of reason, the story ends like a bad dream. He has scaled the mountains of ignorance; he is about to conquer the highest peak; as he pulls himself over the final rock, he is greeted by a band of theologians who have been sitting there for centuries.” (14)
Stephen Hawking (British astrophysicist): “Then we shall… be able to take part in the discussion of the question of why it is that we and the universe exist. If we find the answer to that, it would be the ultimate triumph of human reason - for then we would know the mind of God.” (15)
Frank Tipler (Professor of Mathematical Physics): “When I began my career as a cosmologist some twenty years ago, I was a convinced atheist. I never in my wildest dreams imagined that one day I would be writing a book purporting to show that the central claims of Judeo-Christian theology are in fact true, that these claims are straightforward deductions of the laws of physics as we now understand them. I have been forced into these conclusions by the inexorable logic of my own special branch of physics.” (16) Note: Tipler since has actually converted to Christianity, hence his latest book, The Physics Of Christianity.
Alexander Polyakov (Soviet mathematician): “We know that nature is described by the best of all possible mathematics because God created it.”(17)
Ed Harrison (cosmologist): “Here is the cosmological proof of the existence of God – the design argument of Paley – updated and refurbished. The fine tuning of the universe provides prima facie evidence of deistic design. Take your choice: blind chance that requires multitudes of universes or design that requires only one…. Many scientists, when they admit their views, incline toward the teleological or design argument.” (18)
Edward Milne (British cosmologist): "As to the cause of the Universe, in context of expansion, that is left for the reader to insert, but our picture is incomplete without Him ." (19)
Barry Parker (cosmologist): “Who created these laws? There is no question but that a God will always be needed.” (20)
Drs. Zehavi, and Dekel (cosmologists): “This type of universe, however, seems to require a degree of fine tuning of the initial conditions that is in apparent conflict with ‘common wisdom’.” (21)
Arthur L. Schawlow (Professor of Physics at Stanford University, 1981 Nobel Prize in physics): “It seems to me that when confronted with the marvels of life and the universe, one must ask why and not just how. The only possible answers are religious. . . . I find a need for God in the universe and in my own life.” (22)
Henry “Fritz” Schaefer (Graham Perdue Professor of Chemistry and director of the Center for Computational Quantum Chemistry at the University of Georgia): “The significance and joy in my science comes in those occasional moments of discovering something new and saying to myself, ‘So that’s how God did it.' My goal is to understand a little corner of God's plan.” (23)
Wernher von Braun (Pioneer rocket engineer) “I find it as difficult to understand a scientist who does not acknowledge the presence of a superior rationality behind the existence of the universe as it is to comprehend a theologian who would deny the advances of science.” (24)
Carl Woese (microbiologist from the University of Illinois) “Life in Universe - rare or unique? I walk both sides of that street. One day I can say that given the 100 billion stars in our galaxy and the 100 billion or more galaxies, there have to be some planets that formed and evolved in ways very, very like the Earth has, and so would contain microbial life at least. There are other days when I say that the anthropic principal, which makes this universe a special one out of an uncountably large number of universes, may not apply only to that aspect of nature we define in the realm of physics, but may extend to chemistry and biology. In that case life on Earth could be entirely unique.” (25)
Frank Tipler (Professor of Mathematical Physics): “From the perspective of the latest physical theories, Christianity is not a mere religion, but an experimentally testable science.” (27)
Jim Holt. 1997. Science Resurrects God. The Wall Street Journal (December 24, 1997), Dow Jones & Co., Inc.
Hoyle, F. 1982. The Universe: Past and Present Reflections. Annual Review of Astronomy and Astrophysics: 20:16.
Ellis, G.F.R. 1993. The Anthropic Principle: Laws and Environments. The Anthropic Principle, F. Bertola and U.Curi, ed. New York, Cambridge University Press, p. 30.
Davies, P. 1988. The Cosmic Blueprint: New Discoveries in Nature's Creative Ability To Order the Universe. New York: Simon and Schuster, p.203.
Davies, P. 1984. Superforce: The Search for a Grand Unified Theory of Nature. (New York: Simon & Schuster, 1984), p. 243.
Willford, J.N. March 12, 1991. Sizing up the Cosmos: An Astronomers Quest. New York Times, p. B9.
Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 200.
Greenstein, G. 1988. The Symbiotic Universe. New York: William Morrow, p.27.
Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 233.
Margenau, H and R.A. Varghese, ed. 1992. Cosmos, Bios, and Theos. La Salle, IL, Open Court, p. 83.
Penrose, R. 1992. A Brief History of Time (movie). Burbank, CA, Paramount Pictures, Inc.
Casti, J.L. 1989. Paradigms Lost. New York, Avon Books, p.482-483.
Margenau, H and R.A. Varghese, ed. 1992. Cosmos, Bios, and Theos. La Salle, IL, Open Court, p. 52.
Jastrow, R. 1978. God and the Astronomers. New York, W.W. Norton, p. 116.
Hawking, S. 1988. A Brief History of Time. p. 175.
Tipler, F.J. 1994. The Physics Of Immortality. New York, Doubleday, Preface.
Gannes, S. October 13, 1986. Fortune. p. 57
Harrison, E. 1985. Masks of the Universe. New York, Collier Books, Macmillan, pp. 252, 263.
Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 166-167.
Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 223.
Zehavi, I, and A. Dekel. 1999. Evidence for a positive cosmological constant from flows of galaxies and distant supernovae Nature 401: 252-254.
Margenau, H. and R. A. Varghese, eds. Cosmos, Bios, Theos: Scientists Reflect on Science, God, and the Origins of the Universe, Life, and Homo Sapiens (Open Court Pub. Co., La Salle, IL, 1992).
Sheler, J. L. and J.M. Schrof, “The Creation”, U.S. News & World Report (December 23, 1991):56-64.
McIver, T. 1986. Ancient Tales and Space-Age Myths of Creationist Evangelism. The Skeptical Inquirer 10:258-276.
Mullen, L. 2001. The Three Domains of Life from SpaceDaily.com
Atheist Becomes Theist: Exclusive Interview with Former Atheist Antony Flew at Biola University (PDF version).
Tipler, F.J. 2007. The Physics Of Christianity. New York, Doubleday.
Eliyahu
