Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Richard II
Op het his-masters-voice-bordje van webmaster Paul schrijft Samuël onder andere het volgende:
"Theorieën komen en gaan, maar de Bijbel blijft. Het is ‘het boek van God’. Dat wil zeggen: de Bijbel is vol van God.
Daar openbaart Hij zich op een heel eigen manier: daar opent Hij zijn hart. Daar spreekt Hij zich uit. Daar betuigt Hij Zijn liefde. En dat niet alleen met woorden, maar ook metterdaad.
In de Bijbel tóónt God Zijn liefde. Daar kunnen we dus op aan. Daarom is de Bijbel de bron van alle waarheid van God en van alles wat Hij doet."
Liefde? De sadist God brengt Abraham ertoe zijn zoon te vermoorden. God doodt op grote schaal onschuldige mensen, zoals vele eerstgeboren mensen in Egypte, ja zelfs eerstgeboren koeien en schapen laat hij het loodje leggen. God laat 3000 mensen vermoorden omdat zij het Gouden Kalf prefereren boven die nukkige en onrechtvaardige tiran die hij zelf is. God pikt het land Kanaän in van de mensen die daar wonen om daar zijn ‘uitverkoren’ volk te huisvesten. Daar vallen onder de inheemse bevolking vele doden bij. God laat David een volkstelling houden, om hem later daarvoor te straffen, dat wil zeggen, duizenden mensen te laten sterven. Ook een baby van David sterft, omdat David overspel heeft gepleegd. Alsof dat kind er wat aan kan doen. En als je in alle eerlijkheid niet in staat bent te geloven in de gedachtenkronkels van Jezus, dan ga je voor eeuwig naar de buitenste duisternis, dan wel naar de poel van zwavel en vuur. Dát is de “liefde” van God zoals die uit de bijbel spreekt. En als dat inderdaad de waarheid zou zijn, dan is er maar één weg: aanpakken die god. Maak hem belachelijk, laster hem, keer je van hem af. Met zo'n god moet geen mens wat te maken willen hebben. Maar Samuël loopt doodleuk achter zo'n god aan, met hangende pootjes: 'God, ik wil zo graag bij u in de hemel. Daarvoor doe ik alles, tot aan het verraden van mijn medemensen toe!"
Samuël schrijft verder: “De Bijbel is ook onze toetssteen. Aan hem toetsen wij wat mensen zeggen over God, mens en wereld. Wat daarmee in tegenspraak is verwerpen wij. … Zo schreef wijlen professor van Ruler: de letterlijke betekenis van Gods geschreven Woord maakt zalig.”
Dat maakt discussie wel zo gemakkelijk. Geen gezeur over “ja maar, dat verhaal van Abraham die zijn zoon gaat vermoorden is symbolisch bedoeld.” Nee, gewoon letterlijk: Abraham verraadt zijn eigen kind tegenover een schurkachtige god. Hier is sprake van volslagen immoraliteit. De bijbel een toetssteen? Ja om te bepalen hoe het niet moet.
Samuël schrijft verder: “Zo buigen wij niet voor het kille gezag van dode letters, maar wij geven ons gewonnen aan de genadige overmacht van de levende God die al onze aanbidding waard is.”
Oftewel: Die hemelgod kan nog zo'n grote schurk zijn, wij gelovigen doen klakkeloos wat hij zegt. Net als Abraham. Om ethiek of moraal bekommeren wij ons niet. Wij willen naar de hemel en dus doen wij gewoon wat die god zegt, wat het ook is, al vraagt die ons onze eigen kinderen te vermoorden.
Samuël schrijft: “Ere zij de Vader.”
Tja, wat moet je daar dan nog van zeggen…?
Samuël schrijft: “Gij noemt Mij Meester en Here, en gij zegt dat terecht, want IK BEN het.”
De meester van de buitenste duisternis. De meester van de eeuwige poel van zwavel en vuur. De meester van gecastreerde en misbruikte kinderen. Meester van de indoctrinatie. Meester van de discriminatie van vrouwen en homoseksuelen en anderen die niet in zijn kraam te pas komen. Meester van de verspreiding van hiv, want van de meester mogen we geen condooms gebruiken. Meester van de Inquisitie.
Dat is de god waar Samuël tot bidt. De meester die hij vereert. De meester waar hij blindelings achteraan loopt.
De weg, de waarheid en het leven.
