Wie wordt er gestraft?
Als we de Bijbel als leidraad voor ons leven willen gebruiken dan moet de moraal die er uit volgt ook aan bepaalde eisen voldoen. Zo zal iedereen het erover eens zijn dat men mensen dient te beoordelen op hun eigen daden en dus niet te straffen voor overtredingen die door anderen zijn begaan. Laten we daarom eens kijken wat de Bijbel hierover zegt.
Er zijn inderdaad teksten die dit principe ondersteunen.
(Deuteronomium 24:16) De vaders zullen niet gedood worden voor de kinderen, en de kinderen zullen niet gedood worden voor de vaders; een ieder zal om zijn zonde gedood worden.
(Ezechiel 18:2-4) Wat is ulieden, dat gij dit spreekwoord gebruikt van het land Israels, zeggende: De vaders hebben onrijpe druiven gegeten, en de tanden der kinderen zijn stomp geworden? Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo het ulieden meer gebeuren zal, dit spreekwoord in Israel te gebruiken! Ziet, alle zielen zijn Mijne; gelijk de ziel des vaders, alzo ook de ziel des zoons, zijn Mijne; de ziel, die zondigt, die zal sterven.
(1 Petrus 1:17) En indien gij tot een Vader aanroept Dengene, Die zonder aanneming des persoons oordeelt naar eens iegelijks werk, zo wandelt in vreze den tijd uwer inwoning;
Maar zoals met veel regels in de Bijbel, is iets zeggen en er ook naar handelen niet hetzelfde. Het gaat al gelijk mis bij een toevoegsel aan het tweede gebod waar staat dat God kinderen zal straffen voor de
Ook het principe van de erfzonde zegt dat allen schuldig zijn door de zonde van één.
(Romeinen 5:18-19) Zo dan, gelijk door een misdaad de schuld gekomen is over alle mensen tot verdoemenis; alzo ook door een rechtvaardigheid komt de genade over alle mensen tot rechtvaardigmaking des levens. 19 Want gelijk door de ongehoorzaamheid van dien enen mens velen tot zondaars gesteld zijn geworden, alzo zullen ook door de gehoorzaamheid van Enen velen tot rechtvaardigen gesteld worden.
(Romeinen 5:12) Daarom, gelijk door een mens de zonde in de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood; en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welken allen gezondigd hebben.
Het straffen van onschuldigen vindt natuurlijk zijn hoogtepunt in de dood van Jezus.
(1 Korinthiërs 15:3) Want ik heb ulieden ten eerste overgegeven, hetgeen ik ook ontvangen heb, dat Christus gestorven is voor onze zonden, naar de Schriften;
(Openbaring 1:5) En van Jezus Christus, Die de getrouwe Getuige is, de Eerstgeborene uit de doden, en de Overste der koningen der aarde. Hem, Die ons heeft liefgehad, en ons van onze zonden gewassen heeft in Zijn bloed.
De bijbelse “moraal” zegt dus dat als er zonden zijn begaan God pas weer tevreden is gesteld als er bloed heeft gevloeid en dat dit ook het bloed van ONSCHULDIGEN mag zijn.
CONCLUSIE: de Bijbel sluit niet uit dat ONSCHULDIGEN gestraft worden voor zonden die anderen hebben begaan en dat is reden om sterk te twijfelen aan de waarde van de bijbelse moraal.
http://home-1.tiscali.nl/~ti112509/moraal1.htm