Ging de zon vroeger in het westen op?

Eliyahu

09-08-2010 08:20

Bs'd
De talmoed vertelt ons: "Zeven dagen voor de grote vloed veranderde
de
Geheiligde de van oudsher bestaande orde en rees de zon in het westen
op en ging in het oosten onder."
In het tweede boek van zijn geschiedenis vertelt Herodetus van zijn
gesprekken met Egyptische priesters tijdens zijn bezoek aan Egypte, op
1 of ander tijdstip gedurende de tweede helft van de vijfde eeuws voor
onze jaartelling.
De priesters verzekerden hem dat in historische tijden en sinds Egypte
een koninkrijk werd "in deze periode (naar zij vertelden) de zon vier
maal opkwam aan de tegenovergestelde zijde van de plaats waar zij
gewoon was op te komen. Tweemaal kwam zij op waar zij nu ondergaat, en
tweemaal ging zij onder waar zij nu opkomt."
Herodetus, Bk II, 142 (vert.A.D. Godley)
Pomponius Mela, een latijnse schrijver uit de eerste eeuw schreef: "De
Egyptenaren beroemen zich er op het oudste volk ter wereld te zijn.
In hun authentieke annalen … kan men lezen dat, sedert zij bestaan,
de loop van de sterren vier maal van richting is veranderd, en dat de
zon tweemaal is ondergegaan aan dat deel van de hemel waar ze nu
opgaat."
Pomponius Mela, De situ orbis, I, 9, 8
(hieruit mogen wij niet afleiden dat Mela's enige bron voor deze
bewering Herodetus was. Mela heeft het hier uitdrukkelijk over
Egyptische geschreven bronnen. Hij vermeldt de omkering in de
richting van de sterren evengoed als die van de zon; had hij simpelweg
Herodetus nageschreven, dan zou hij de verandering in de loop der
sterren niet genoemd hebben. In een tijd toen de beweging van de zon,
planeten en sterren nog niet werd beschouwd als een gevolg van de
beweging van de aarde, was een een richtingsverandering van de zon in
Mela's geest niet noodzakelijkerwijs verbonden met een overeenkomstige
wijziging in de beweging van alle hemellichamen)
Zou de zon dan toch echt wel eens in het westen opgegaan zijn?
CU

09-08-2010 12:36

Jij mag je helemaal niet bezig houden met de zon:
Deut 4,19
en dat gij ook uw ogen niet opslaat naar de hemel, en de zon, de maan en de sterren, het gehele heer des hemels, aanziet en u laat verleiden u voor die neer te buigen en hen te dienen, die de HERE, uw God, heeft toebedeeld aan alle volken onder de ganse hemel –
Eliyahu

09-08-2010 15:05

Bs'd
De talmoed vertelt ons: “Zeven dagen voor de grote vloed veranderde de Geheiligde de van oudsher bestaande orde en rees de zon in het westen op en ging in het oosten onder.”
In het tweede boek van zijn geschiedenis vertelt Herodetus van zijn gesprekken met Egyptische priesters tijdens zijn bezoek aan Egypte, op 1 of ander tijdstip gedurende de tweede helft van de vijfde eeuws voor onze jaartelling.
De priesters verzekerden hem dat in historische tijden en sinds Egypte een koninkrijk werd “in deze periode (naar zij vertelden) de zon vier maal opkwam aan de tegenovergestelde zijde van de plaats waar zij gewoon was op te komen. Tweemaal kwam zij op waar zij nu ondergaat, en tweemaal ging zij onder waar zij nu opkomt.”
Herodetus, Bk II, 142 (vert.A.D. Godley)
Pomponius Mela, een latijnse schrijver uit de eerste eeuw schreef: “De Egyptenaren beroemen zich er op het oudste volk ter wereld te zijn. In hun authentieke annalen … kan men lezen dat, sedert zij bestaan, de loop van de sterren vier maal van richting is veranderd, en dat de zon tweemaal is ondergegaan aan dat deel van de hemel waar ze nu opgaat.”
Pomponius Mela, De situ orbis, I, 9, 8
(hieruit mogen wij niet afleiden dat Mela's enige bron voor deze bewering Herodetus was. Mela heeft het hier uitdrukkelijk over Egyptische geschreven bronnen. Hij vermeldt de omkering in de richting van de sterren evengoed als die van de zon; had hij simpelweg Herodetus nageschreven, dan zou hij de verandering in de loop der sterren niet genoemd hebben. In een tijd toen de beweging van de zon, planeten en sterren nog niet werd beschouwd als een gevolg van de beweging van de aarde, was een een richtingsverandering van de zon in Mela's geest niet noodzakelijkerwijs verbonden met een overeenkomstige wijziging in de beweging van alle hemellichamen)
In de Harris papyrus, een 41 meter lange papyrus die in het Britisch Museum ligt, en die heel gedetailleerd de regering van Ramses III beschrijft, waarvan algemeen aangenomen wordt dat die iets meer dan 3000 jaar geleden regeerde, die
spreekt van een kosmische catastrophe van vuur en water “als het zuiden het noorden wordt en de aarde omkantelt”.
H.O. Lange, “Der Magische Papyrus Harris” K. Danske Videnskabernes Selskal p. 58
In de graftombe van Senmoet, de architect van koningin Hatsepsoet, beeldt een paneel aan de zoldering de hemelsfeer af met de tekenen van de dierenriem en andere sterrenbeelden in een “omgekeerde” orientatie van de zuidelijke hemel.
(A. Pogo, “The Astronomical Ceiling Decoration in the Tomb of Senmut” XVIIIth dynastie Isis blz 306)
“Een kenmerkende eigenaardigheid van de Senmoet-zoldering is de astronomisch verwerpelijke orientatie van het zuidelijk paneel.” Het midden van dat paneel wordt ingenomen door de Orion-Sirius groep, waarbij Orion ten westen in plaats van ten Oosten van Sirius staat. “De orientatie van het zuidelijk paneel is dusdanig, dat degene die er in de tombe naar kijkt, zijn hoofd en gezicht naar het noorden moet richten, en niet naar het zuiden.” “Door de omgekeerde orientatie van het zuidelijk paneel schijnt Orion, in de zuidelijke hemel het meest opvallende sterrenbeeld, zich naar het oosten te bewegen, dat wil zeggen: De verkeerde kan op.” (Idem blz 306, 315, 316)
Toen dat plafond gemaakt werd, zou de maker toen een feestje gehad hebben de dag er voor?
Of zou het dan toch zo zijn dat ….
CU

09-08-2010 22:08

Wat een onzin weer.
Laatst zag ik een schilderij van het strand van Bergen aan Zee. En wat viel me op?
De duinenrij lag er rechts en de zee links van het schilderij. dat kan natuurlijk als je naar het noorden kijkt. En daarboven, pal in het noorden , de zon. En dat kan natuurlijk niet.
Dat is hetzelfde als dat jij beschrijft.
Eliyahu

10-08-2010 08:18

Bs'd
De talmoed vertelt ons: "Zeven dagen voor de grote vloed veranderde
de
Geheiligde de van oudsher bestaande orde en rees de zon in het westen
op en ging in het oosten onder."
In het tweede boek van zijn geschiedenis vertelt Herodetus van zijn
gesprekken met Egyptische priesters tijdens zijn bezoek aan Egypte, op
1 of ander tijdstip gedurende de tweede helft van de vijfde eeuws voor
onze jaartelling.
De priesters verzekerden hem dat in historische tijden en sinds Egypte
een koninkrijk werd "in deze periode (naar zij vertelden) de zon vier
maal opkwam aan de tegenovergestelde zijde van de plaats waar zij
gewoon was op te komen. Tweemaal kwam zij op waar zij nu ondergaat, en
tweemaal ging zij onder waar zij nu opkomt."
Herodetus, Bk II, 142 (vert.A.D. Godley)
Pomponius Mela, een latijnse schrijver uit de eerste eeuw schreef: "De
Egyptenaren beroemen zich er op het oudste volk ter wereld te zijn.
In hun authentieke annalen … kan men lezen dat, sedert zij bestaan,
de loop van de sterren vier maal van richting is veranderd, en dat de
zon tweemaal is ondergegaan aan dat deel van de hemel waar ze nu
opgaat."
Pomponius Mela, De situ orbis, I, 9, 8
(hieruit mogen wij niet afleiden dat Mela's enige bron voor deze
bewering Herodetus was. Mela heeft het hier uitdrukkelijk over
Egyptische geschreven bronnen. Hij vermeldt de omkering in de
richting van de sterren evengoed als die van de zon; had hij simpelweg
Herodetus nageschreven, dan zou hij de verandering in de loop der
sterren niet genoemd hebben. In een tijd toen de beweging van de zon,
planeten en sterren nog niet werd beschouwd als een gevolg van de
beweging van de aarde, was een een richtingsverandering van de zon in
Mela's geest niet noodzakelijkerwijs verbonden met een overeenkomstige
wijziging in de beweging van alle hemellichamen)
In de Harris papyrus, een 41 meter lange papyrus die in het Britisch
Museum ligt, en die heel gedetailleerd de regering van Ramses III
beschrijft, waarvan algemeen aangenomen wordt dat die iets meer dan
3000 jaar geleden regeerde, die
spreekt van een kosmische catastrophe van vuur en water "als het
zuiden het noorden wordt en de aarde omkantelt".
H.O. Lange, “Der Magische Papyrus Harris” K. Danske Videnskabernes
Selskal p. 58
In de graftombe van Senmoet, de architect van koningin Hatsepsoet,
beeldt een paneel aan de zoldering de hemelsfeer af met de tekenen van
de dierenriem en andere sterrenbeelden in een “omgekeerde” orientatie
van de zuidelijke hemel.
(A. Pogo, “The Astronomical Ceiling Decoration in the Tomb of Senmut”
XVIIIth dynastie Isis blz 306)
"Een kenmerkende eigenaardigheid van de Senmoet-zoldering is de
astronomisch verwerpelijke orientatie van het zuidelijk paneel." Het
midden van dat paneel wordt ingenomen door de Orion-Sirius groep,
waarbij Orion ten westen in plaats van ten Oosten van Sirius staat.
"De orientatie van het zuidelijk paneel is dusdanig, dat degene die er
in de tombe naar kijkt, zijn hoofd en gezicht naar het noorden moet
richten, en niet naar het zuiden.“ ”Door de omgekeerde orientatie
van het zuidelijk paneel schijnt Orion, in de zuidelijke hemel het
meest opvallende sterrenbeeld, zich naar het oosten te bewegen, dat
wil zeggen: De verkeerde kan op." (Idem blz 306, 315, 316)
Toen dat plafond gemaakt werd, zou de maker toen een feestje gehad
hebben de dag er voor?
Maar genoeg nu over die stoffige oude Egyptenaren.
Laten we eens kijken wat de oude Grieken te melden hebben over ons
intrigerende onderwerp:
Plato schreef in zijn dialoog “De Staatsman”, (Politicus) "Ik bedoel
de verandering in het opgaan en ondergaan van de zon en de andere
hemellichamen, hoe ze in die tijd plachten onder te gaan daar waar ze
nu opkomen en plachten op te komen daar waar ze nu onder gaan … ten
tijde van de twist, zult u zich herinneren, veranderde de god dit
alles in het tegenwoordige stelsel, als getuigenis ten gunste van
Atreus.“ Dan ging hij voort: ”In bepaalde perioden heeft het heelal
zijn huidige rondgaande beweging, en in andere perioden draait het in
tegengestelde richting … van alle veranderingen die in de hemel
plaatsvinden is deze de grootste en meest volkomene."
Plato, The Statesman of Politicus. (vert. H.N. Fowler) blz 49, 53.
Eliyahu

10-08-2010 11:49

Eliyahu Schreef:
——————————————————-
> Bs'd
>
> De talmoed vertelt ons: "Zeven dagen voor de
> grote vloed veranderde
> de
> Geheiligde de van oudsher bestaande orde en rees
> de zon in het westen
> op en ging in het oosten onder."
>
> In het tweede boek van zijn geschiedenis vertelt
> Herodetus van zijn
> gesprekken met Egyptische priesters tijdens zijn
> bezoek aan Egypte, op
> 1 of ander tijdstip gedurende de tweede helft van
> de vijfde eeuws voor
> onze jaartelling.
> De priesters verzekerden hem dat in historische
> tijden en sinds Egypte
> een koninkrijk werd "in deze periode (naar zij
> vertelden) de zon vier
> maal opkwam aan de tegenovergestelde zijde van de
> plaats waar zij
> gewoon was op te komen. Tweemaal kwam zij op waar
> zij nu ondergaat, en
> tweemaal ging zij onder waar zij nu opkomt."
>
> Herodetus, Bk II, 142 (vert.A.D. Godley)
>
> Pomponius Mela, een latijnse schrijver uit de
> eerste eeuw schreef: "De
> Egyptenaren beroemen zich er op het oudste volk
> ter wereld te zijn.
> In hun authentieke annalen … kan men lezen dat,
> sedert zij bestaan,
> de loop van de sterren vier maal van richting is
> veranderd, en dat de
> zon tweemaal is ondergegaan aan dat deel van de
> hemel waar ze nu
> opgaat."
>
> Pomponius Mela, De situ orbis, I, 9, 8
>
> (hieruit mogen wij niet afleiden dat Mela's enige
> bron voor deze
> bewering Herodetus was. Mela heeft het hier
> uitdrukkelijk over
> Egyptische geschreven bronnen. Hij vermeldt de
> omkering in de
> richting van de sterren evengoed als die van de
> zon; had hij simpelweg
> Herodetus nageschreven, dan zou hij de verandering
> in de loop der
> sterren niet genoemd hebben. In een tijd toen de
> beweging van de zon,
> planeten en sterren nog niet werd beschouwd als
> een gevolg van de
> beweging van de aarde, was een een
> richtingsverandering van de zon in
> Mela's geest niet noodzakelijkerwijs verbonden met
> een overeenkomstige
> wijziging in de beweging van alle hemellichamen)
>
> In de Harris papyrus, een 41 meter lange papyrus
> die in het Britisch
> Museum ligt, en die heel gedetailleerd de regering
> van Ramses III
> beschrijft, waarvan algemeen aangenomen wordt dat
> die iets meer dan
> 3000 jaar geleden regeerde, die
> spreekt van een kosmische catastrophe van vuur en
> water "als het
> zuiden het noorden wordt en de aarde omkantelt".
>
> H.O. Lange, “Der Magische Papyrus Harris” K.
> Danske Videnskabernes
> Selskal p. 58
>
> In de graftombe van Senmoet, de architect van
> koningin Hatsepsoet,
> beeldt een paneel aan de zoldering de hemelsfeer
> af met de tekenen van
> de dierenriem en andere sterrenbeelden in een
> “omgekeerde” orientatie
> van de zuidelijke hemel.
> (A. Pogo, "The Astronomical Ceiling Decoration in
> the Tomb of Senmut"
> XVIIIth dynastie Isis blz 306)
>
> "Een kenmerkende eigenaardigheid van de
> Senmoet-zoldering is de
> astronomisch verwerpelijke orientatie van het
> zuidelijk paneel." Het
> midden van dat paneel wordt ingenomen door de
> Orion-Sirius groep,
> waarbij Orion ten westen in plaats van ten Oosten
> van Sirius staat.
> "De orientatie van het zuidelijk paneel is
> dusdanig, dat degene die er
> in de tombe naar kijkt, zijn hoofd en gezicht naar
> het noorden moet
> richten, en niet naar het zuiden.“ ”Door de
> omgekeerde orientatie
> van het zuidelijk paneel schijnt Orion, in de
> zuidelijke hemel het
> meest opvallende sterrenbeeld, zich naar het
> oosten te bewegen, dat
> wil zeggen: De verkeerde kan op." (Idem blz 306,
> 315, 316)
>
> Toen dat plafond gemaakt werd, zou de maker toen
> een feestje gehad
> hebben de dag er voor?
>
> Maar genoeg nu over die stoffige oude
> Egyptenaren.
>
> Laten we eens kijken wat de oude Grieken te melden
> hebben over ons
> intrigerende onderwerp:
>
> Plato schreef in zijn dialoog “De Staatsman”,
> (Politicus) "Ik bedoel
> de verandering in het opgaan en ondergaan van de
> zon en de andere
> hemellichamen, hoe ze in die tijd plachten onder
> te gaan daar waar ze
> nu opkomen en plachten op te komen daar waar ze nu
> onder gaan … ten
> tijde van de twist, zult u zich herinneren,
> veranderde de god dit
> alles in het tegenwoordige stelsel, als getuigenis
> ten gunste van
> Atreus.“ Dan ging hij voort: ”In bepaalde
> perioden heeft het heelal
> zijn huidige rondgaande beweging, en in andere
> perioden draait het in
> tegengestelde richting … van alle veranderingen
> die in de hemel
> plaatsvinden is deze de grootste en meest
> volkomene."
>
> Plato, The Statesman of Politicus. (vert. H.N.
> Fowler) blz 49, 53.
Bs'd
Zouden al bovenstaande mensen nou onzin verkondigen of zou in vroeger
tijden echt wel eens de zon in het westen opgegaan zijn?
Vragen, vragen…..
Frederik D

10-08-2010 12:15

Het Zonnestelsel werd ongeveer 5 miljard jaar geleden gevormd uit een grote draaiende wolk van gas en stof. In zo'n wolk is er altijd een gevecht tussen de gasdruk, die het gas uit elkaar wil laten gaan, en de zwaartekracht, die het gas bij elkaar wil brengen. Op een gegeven moment kreeg de zwaartekracht de overhand en toen stortte de wolk in elkaar tot een draaiende schijf die in het midden het dikst was. Het midden van de schijf klonterde samen en vormde de Zon. Alle draaiing die in het midden van de schijf zat kwam in de Zon terecht en zorgt ervoor dat de Zon rond zijn as draait.
Verder weg van de Zon vormden zich in de schijf veel kleinere klonters die weer apart rond hun eigen as draaiden omdat ze de draaiing van hun deel van de grote schijf in zich verzamelden. Die kleinere klonters botsten vaak tegen elkaar en bleven soms aan elkaar plakken en vormden zo de Aarde en de andere planeten, en de manen die daar weer omheen draaien, en alle andere leden van het Zonnestelsel.
Omdat het hele Zonnestelsel van dezelfde draaiende gaswolk werd gemaakt draait bijna alles in het Zonnestelsel dezelfde kant op: Alle planeten draaien in dezelfde richting rond de Zon. De meeste manen draaien in diezelfde richting rond hun planeten. De meeste planeten en de Zon zelf draaien in diezelfde richting rond hun as.
De draaiing die overal in het Zonnestelsel te vinden is komt dus uiteindelijk allemaal van de draaiing die al in de wolk van gas en stof zat waaruit het Zonnestelsel gevormd werd. Dat die wolk zelf draaide was geen toeval, want alle (of in ieder geval bijna alle) sterren waarvan we gemeten hebben of ze om hun as draaien draaien ook om hun as, dus moeten die ook uit een draaiende wolk ontstaan zijn.
—————————————————-
http://www.astro.uu.nl/~strous/AA/nl/antwoorden/zonnestelsel.html#v146
Eliyahu

10-08-2010 14:55

Bs'd
http://www.desterren.net/nieuws/1691/vondst-exoplaneten-roept-vragen-op-over-ontstaan-planeten/
Vondst exoplaneten roept vragen op over ontstaan planeten
Geplaatst op 13-04-2010 om 16u32 door Bert Carrein - 429 keer gelezen
Nieuws
De vondst van 9 nieuwe exoplaneten, gecombineerd met vroegere observaties, zet serieuze vraagtekens achter de huidige theorie omtrent het ontstaan van planeten, zo heeft de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO bekendgemaakt.
Van een staal van 27 planeten buiten ons zonnestelsel bleken er 6 tegengesteld aan de rotatie van hun ster rond die “zon” te draaien. Met het WASP-instrument op de ESO-telescoop in het Chileense La Silla stootten wetenschappers op negen nieuwe exoplaneten, zodat er in totaal nu al 452 planeten buiten ons zonnestelsel bekend zijn. Maar de verrassing kwam bij een combinatie van deze nieuwe met oudere waarnemingen.
De baan van meer dan de helft van alle hete Jupiter-achtige exoplaneten bleek anders gealigneerd dan de rotatieas van hun moederster. Zes exoplaneten, waarvan er twee tot de negen nieuwe behoren, draaien zelfs “in de verkeerde richting”. Dit gooit een echte bom in de leer rond exoplaneten en planeetvorming, aldus de ESO.
Planeten worden geacht te ontstaan in de schijf van stof en gas rond een jonge ster. Die protoplanetaire schijf draait in dezelfde richting als de ster. Het lag dus in de lijn van de verwachting dat de nieuw gevormde planeten min of meer in hetzelfde vlak zouden liggen en in dezelfde richting als de rotatie van de ster zouden bewegen. Zoals in ons zonnestelsel het geval is.
Bovendien impliceert een en ander dat hete Jupiter-achtigen anders dan gedacht tot dicht bij hun ster komen, met als belangrijke consequentie dat planetaire stelsels met dergelijke Jupiters wellicht geen Aarde-achtige planeten zouden herbergen.
Frederik D

10-08-2010 18:32

Tja, misschien waren er oorspronkelijk twee gaswolken, een grotere en een kleinere, die tegen elkaar in draaiden. Een hypothese die nader moet worden getest. En wellicht zijn er meer hypotheses te bedenken die dan wel getoetst moeten worden.
Je ziet nu wetenschap in volle werking. Men zit met een probleem. Er worden mogelijke oplossingen bedacht. En die oplossingen behoren te worden getest.
De twee-gaswolkentheorie is misschien nog niet zo gek want er zijn tenslotte ook zonnestelsels die geen één zon hebben maar twee.
Eliyahu

10-08-2010 19:13

Bs'd
Het enige probleem met die “wetenschap in werking” is als totaal onbewezen theorieen ons als bewezen feiten door de strot heen geperst worden, zoals bijvoorbeeld met de evolutiefilosofie.

Welkom op het forum van startpagina!

Ging de zon vroeger in het westen op?

Eliyahu

CU

Eliyahu

CU

Eliyahu

Eliyahu

Frederik D

Eliyahu

Frederik D

Eliyahu