De zondeval en het zoenoffer
Want alzo lief heeft God de wereld gehad
dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft
Opdat een ieder die niet in Hem gelooft
voor eeuwig verdoemd zal worden.
(variant op ‘de blijde boodschap’, Joh. 3,16)
In het zondevalverhaal plant god een verboden boom in het paradijs en staat bovendien toe dat een pratende slang Eva verleidt om een vrucht van die boom te eten. De uitlokking werkt en de onnozele mens, die nog niets wist van goed en kwaad, begaat daardoor in gods ogen een enorme zonde, waarna god ze sterfelijk maakt (evenals het nageslacht en de onschuldige dieren) en de mens uit het paradijs zet. De bijbelgod wilde nog meer genoegdoening. Hij wees (volgens Rom. 3,25) zijn enige zoon Jesus aan om als zoenmiddel aan het kruis te sterven.
F. Nietzsche schrijft hierover in Der Antichrist (1888).
Het schuldoffer, en wel in zijn weerzinwekkendste, meest baarbaarse vorm,
het offer van de onschuldige voor de zonden van de schuldigen!
Welk een huiveringwekkend heidendom!
De grote vraag is wie het offer wilde zien. Ging Jesus om het humeur en de vergevingsgezindheid van zijn vader op te krikken? Het idee dat de bijbelgod zo graag een offer wilde zien valt niet te rijmen met zijn afwijzing van offers in Hosea 6,6. En er waren ook geen mensen die meenden de relatie met god te kunnen herstellen door zijn zoon te offeren. Een andere bewering is dat het om een loskoopoffer ging. Dat loskoopoffer zou dan aan Satan gebracht zijn, maar offeren aan Satan is puur satanisme. Een machtige god zou zijn eigendommen niet van een dief terugkopen.
Christenen menen dat Jesus offer de relatie tussen god en de mensen heeft hersteld. Hoe dan ook, enig resultaat is niet zichtbaar. De christelijke god talmt nog steeds met het opheffen van zijn straf voor de zondeval. Alle ellende en gruwelijkheden op aarde gaan onverminderd door. De helft van alle kinderen op aarde lijdt door honger, verwaarlozing, mishandeling, uitbuiting, ziekte en geweld. Een vaak gehoord excuus is dat van Petrus dat de heer talmt omdat hij wil dat allen tot inkeer komen en niemand verloren gaat. Is dat het voortduren van de ellende waard? Bovendien blijft het aantal ‘verlorenen’ er alleen maar door toenemen. Is het niet verstandiger om, i.p.v. te geloven in een ingreep van god, zelf de problemen waarvoor de mensheid staat op te lossen met gezond verstand, wetenschap en technologie?
Vraagje: in ons melkwegstelsel zijn er 200 miljard sterren en er zijn tientallen miljarden melkwegstelsels. Hoeveel miljarden planeten zouden er niet zijn met aardse omstandigheden en met mensen zoals wij? Moet Jesus dan ook daar zijn offer brengen?
http://web.inter.nl.net/users/Ruud.Sikking/agnosticisme_en_christendom.htm