samuel Schreef:
——————————————————-
> Beste Le Sage, om vergeving aan God te vragen moet
> je een van zijn geboden overtreden hebben, dan kan
> je daar vergiffenis voor vragen in de naam van
> Jezus Christus en dan zal je daar vergiffenis voor
> krijgen.
> Als je je medemens iets aandoet of iets tegen hem
> hebt, dan kan je God daar vergiffenis voor vragen,
> immers Jezus zei het tweede gebod gelijk aan het
> eerste is heb u naaste lief.
Volgens mij is de strekking van dat citaat wat anders, maaar dat terzijde.Is niet iedere zonde (lees: daad van onrechtvaardigheid) tegenover een medemens, tevens een zonde tegen God, en daarom het verschil tussen die twee (zo er al een verschiar dat terzijde) een theorethisch verschil? En als je het met me eens bent dat het slechts gaat om een theorethisch verschil, is het dan niet gevaarlijk om zo'n verschil te benoemen, omdat mensen daardoor wel eens op hele verkeerde ideeen zouden kunnen komen, namelijk dat er DUS een kennelijk verschil is tussen wat je een ander aandoet en wat je God aandoet?
> Maar je zal je medemens (slachtoffer) ook om
> vergeving moeten vragen,
hoezo MOET ik dat? Wat als ik dat inzicht niet heb?
> en deze (mits hij/zij
> gelovig is) kan je vergeven of niet.
> Matteus 6:14 Want indien gij de mensen hun
> overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u
> vergeven; 15 maar indien gij de mensen niet
> vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet
> vergeven.
> Je hebt het dus beiden als misdadiger (raar woord)
> en als slachtoffer in eigen hart (hand).
De vraag was dus (en blijf daar nu asjeblieft bij:)
als iemand zich gekwetst en vernederd voelt door mijn vreugde over Gods vergeving…….wat dan? Hoe kan zoiemand daarmee verder? Hoe kan ik daarmee verder?