LeSage Schreef:
——————————————————-
> Exodus 20:13 is heel duidelijk: Je zult niet
> doden
>
> Toch komt hier een van de vele tegenstrijdigheden
> in de bij bel naar voren.
> Als dit zo is - waarom staat de bijbel zelf dan zo
> vaak de dood toe als straf? Neem nu bv. Numeri 35
> vanaf vers 19. Iemand die een leven genomen heeft,
> die mag -uit wraak- gedood worden. Het is gewoon
> zo vastgelegd in de Torah.
Het is de vraag of Mozes deze dingen van dezelfde godheid doorkreeg
dan waar Jezus telkens naar verwees
Of, de mensen waren zo verhard en barbaars in die tijd, dat dergelijke wetten nodig waren, immers, wat
moeten barbaren met liefde?
> Er heeft eens iemand gezegd: met het gebod in Ex
> 20:13 werd altijd bedoeld dat je niet mag moorden.
> Maar doden als soldaat, of anders als het maar
> geen moorden is, mág gewoon.
Lijkt me onzin
> Ik heb dat eens nagezocht en in Ex 20:13 wordt
> gewoon dezelfde woordstam (th-r-tz-ch) gebruikt
> als in het numerivers.
> Wie kan wat licht doen schijnen? Mag je iemand
> doden of niet?
Nee, doden is doden. Het gebod ‘gij zult niet doden’ wijst volgens mij zelfs niet alleen naar
'mensen doden', want dat staat er niet expliciet, maar naar het eerbiedigen van al wat leeft
In Genesis, bijv in het scheppingsverhaal reeds, komt nergens tot uiting dat de mens
ook maar enig levend wezen mag doden, zelfs niet om zich te voeden, immers
de mens had zich te voeden met de vruchten van vruchtdragende gewassen.
Baldu