LeSage Schreef:
——————————————————-
> >
> > Het is de vraag of Mozes deze dingen van dezelfde
> > godheid doorkreeg
> > dan waar Jezus telkens naar verwees
>
> Hoeveel goden zijn er, Baldu?
Wel, alleen al uit het OT begrijp ik dat er meerdere goden zijn
Kan me herinneren dat ergens staat dat God in de vergadering der goden stond
Bovendien stelt Jezus: staat er niet geschreven ‘gij zijt goden’
Dan kom ik terug bij mijn vraag of Mozes al die dingen wel van de Godheid ontvangen heeft waar Jezus het over heeft in Mijn Vader,
of God.
Er zijn stromingen, die stellen dat JHWH de rasgod is van het volk dat Israel genoemd wordt, eigenlijk een soort ondergod dus
Verder zijn er stromingen die stellen dat JHWH in feite de demiurgos is, die zich niet eens bewust is van de Hoogste God, ofwel “Degene over Wie niets gezegd kan worden”. Deze demiurgos is de godheid die de mens juist aan banden wilde leggen. Maar goed, ik heb de indruk dat je deze verhalen wel kent en er een mening over hebt.
Toch heb ik me dat ook vaak afgevraagd, of de jaloerse, naijverige en toornige god JHWH in het OT niet een andere is dan waar in het NT van gesproken wordt door de persoon Jezus.
> > Of, de mensen waren zo verhard en barbaars in die
> > tijd, dat dergelijke wetten nodig waren, immers,
> > wat moeten barbaren met liefde?
> Wanneer is iemand een barbaar?
> Ik zou niet weten waarom mensen innerlijk harder
> waren in de tijd van Moses, dan tegenwoordig.
Er zal zeker een deel zijn geweest dat dit niet was, echter door chronisch gebrek aan onderricht wordt de mens teruggeworpen op primaire levensimpulsen
zoals overleven. Deze mensen zullen eerst een bepaalde ontwikkeling moeten doorlopen, dus inderdaad van buiten naar binnen. We weten allemaal dat normen en waarden al heel pril in de opvoeding worden aangeleerd. Natuurlijk heb ik geen enkel bewijs om te stellen dat het waar is wat ik zei over het volk dat Mozes navolgde, ik kan het me wel voorstellen.
> > > Er heeft eens iemand gezegd: met het gebod in Ex
> > > 20:13 werd altijd bedoeld dat je niet mag moorden.
> > > Maar doden als soldaat, of anders als het maar
> > > geen moorden is, mág gewoon.
> >
> > Lijkt me onzin
> >
> > > Ik heb dat eens nagezocht en in Ex 20:13 wordt
> > > gewoon dezelfde woordstam (th-r-tz-ch) gebruikt
> > > als in het numerivers.
Die kennis om hebreeuws naar nederlands te vertalen heb ik niet
Wat me meer boeit is niet zozeer de letter, maar de geest waarin deze is geschreven.
Bovendien lijkt me toestemming om te doden, iets voor die eerder genoemde godheid, ofwel wellicht de rasgod of zelfs de demiurgos
die gewoon paal en perk wilde stellen.
Bovendien: zei Jezus niet iets over de scheidsbrief dat deze destijds werd ingesteld: ‘omdat de harten van jullie vaderen verhard waren’?
Dan kom ik toch weer even terug op mijn eerdere opmerking over barbaren, ofwel lieden die oog om oog tand om tand etc prefereerden boven iets anders.
Kennelijk speelde de godheid hierop in.
> > Nee, doden is doden. Het gebod 'gij zult niet
> > doden' wijst volgens mij zelfs niet alleen naar
> > ‘mensen doden’, want dat staat er niet expliciet,
> > maar naar het eerbiedigen van al wat leeft
> > In Genesis, bijv in het scheppingsverhaal reeds,
> > komt nergens tot uiting dat de mens
> > ook maar enig levend wezen mag doden, zelfs niet
> > om zich te voeden, immers
> > de mens had zich te voeden met de vruchten van
> > vruchtdragende gewassen.
> het lijkt me dat je gelijk hebt. het doet me
> denken aan die bekende preek van Jezus over
> liefhebben. het gaat ongeveer zo:
> 'wat denk je dat je voor hebt als je je naaste
> liefhebt? Doen de heidenen niet hetzelfde? Jij
> daarentegen, heb je vijand lief, en bid voor wie
> je vervolgt.'
een prima voorbeeld ja, er is geen onderscheid tussen mensen die hun bloedverwanten liefhebben, en een christen die
zich ook slechts daartoe beperkt, door zijn stammetje lief te hebben
en zelfs binnen die kerkjes zie je afscheiding en kleinburgerlijkheid, en uitsluiting in allerhande vormebn
Baldu